Przenośniki ślimakowe i taśmowe to urządzenia transportu wewnętrznego przeznaczone do pracy w poziomie lub przy pochyleniu. Mogą być używane pojedynczo lub jako ciąg połączonych ze sobą urządzeń. Mechanizmy obu rodzajów przenośników przystosowane są do transportu materiałów sypkich, choć przenośniki taśmowe mają w tym zakresie znacznie szersze zastosowanie. W tym artykule poznasz ich podstawowe różnice.

Zastosowanie przenośników taśmowych

Przenośniki taśmowe stosuje się w celu automatyzacji produkcji przemysłowej. Ich elementami konstrukcyjnymi są dwa wałki, które opasa taśma transportowa. Mechanizm urządzenia napędza je, powodując ruch taśmy, która przemieszcza dany produkt. Dzięki temu, że ich budowa jest stosunkowo prosta, cechują się dużą niezawodnością. Przenośniki taśmowe powszechnie stosuje się w transporcie materiałów sypkich, ale także opakowań oraz innego rodzaju produktów, które nie powinny podlegać zawibrowaniom, jak ma to miejsce w przypadku przenośników ślimakowych. Ogromną zaletą tych pierwszych jest wysoka odporność na temperaturę oraz na oddziaływanie chemiczne.

Charakterystyka przenośników ślimakowych

Przenośniki ślimakowe składają się z rury oraz spiralnego ślimaka zamontowanego na tworzywie odpornym na ścieranie. Wstęgę ślimaka napędza silnik oraz przekładnia, której prędkość zostaje odpowiednio zoptymalizowana. Transportowany materiał podawany jest przez zasyp do przestrzeni zwojów obracających się ślimaka, a siła ciężkości oraz obrotowy ruch wału przepychają go przez taśmę ślimaka wzdłuż rury lub koryta. Materiał można wyładować, kiedy dotrze on do otworu wylotowego. Przenośniki ślimakowe świetnie sprawdzą się więc przy transporcie zbóż, piasku, czy sypkich artykułów spożywczych.